K.W.K. Polska (pierwotna nazwa "Deutschlandgrube") - znajdowała się w Świętochłowicach obecnie po kopalni zostały już tylko dwie wieże szybowe I i II.
Powstała 24 października 1873 przez połączenie pól górniczych: "Boheln", "Gefall", "Faustin", "Hexenkessel". Właścicielem KWK Polska był baron śląski Guido Henckel von Donnersmarck. Eksploatację kopalni rozpoczęto w 1872 wraz z następującymi kopalniami i polami górniczymi: "Fausta", "Falvabanhof", "Ottilie", "Guttmannsdorf", "Heyduck", "Kleinigkeit", "Bohlen", "Faustin", "Gutt Gluck", "Hugo" i "Kalina".

Kopalnia "Polska"

Do 1922 kopalnia nosiła nazwę "Deutschland" (na cześć zjednoczenia Niemiec). Od 1922 do 1937 nazywała się "Niemcy". 3 maja 1937 roku nadano nazwę "Polska".
Po II wojnie światowej kopalnia należała do Chorzowskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego. 1 stycznia 1972 roku została połączona z kopalnią "Prezydent" w Chorzowie pod nazwą "Polska". W 1979 roku wydobycie roczne kopalni wynosiło 2 037 838 ton. Oficjalnie przestała istnieć w 1995.

Szyby

W latach 1884 – 1887 zbudowano dwa budynki nadszybia z wieżami szybowymi I i II, które miały obsługiwać nowo otwarte poziomy 180 m i 225 m. Szyby te zostały wyposażone w nowoczesne jak na owe czasy maszyny wyciągowe. Wieża wyciągowa szybu I jest czterokondygnacyjną wieżą na rzucie kwadratu, o konstrukcji stalowej. Ostatnia kondygnacja jest nadwieszona i w niej mieściła się maszyna wyciągowa. Wieża wyciągowa szybu II jest wieża o konstrukcji stalowej, typ kozłowy. Wspierają ją cztery podpory ustawione pod kątem. Tego typu konstrukcja jest bardzo rzadko spotykana na naszym terenie. Kompleks produkcyjny szybów I i II wraz z maszynami, warsztatami i halą przetwornic uznany został za budynki i budowle unikalne, nie tylko na skalę kraju, ale całej Europy. Niestety zaniedbania podmiotów odpowiedzialnych za ich stan spowodowały, że do dnia dzisiejszego pozostały tylko dwie Wieże KWK Polska.

Wieże KWK Polska są na Szlaku Zabytków Techniki.